Geschiedenis
In 2019 vierde BC Victoria haar 60-jarig jubileum. In het kader van de jubileumactiviteiten werd in dat jaar ook de geschiedenis van de vereniging nog eens uitvoerig op papier gezet. Het resultaat is beneden te lezen en vormt een leuke aanzet om oude herinneringen op te halen... Veel leesplezier!

Periode 1959-1965
BC Victoria werd op 28 juni 1959 opgericht door een vijftal enthousiaste jongelui, te weten; Tila Franssen, Rudy Willems, Vincent van Dijk, Louis Mennens en Jan Starmans. Het vijftal kwam tot dit initiatief omdat het bestuur van de vereniging waarvan zij tot dan toe lid waren, badminton slechts als een gezelligheidsspelletje beschouwde én er niets voor voelde zich aan te sluiten bij een bond om zo badminton ook als serieuze wedstrijdsport te kunnen beoefenen.
Onder leiding van haar 1e bestuur bestaande uit onder andere Tila, Rudy en Jan kende de nieuwe club een voorspoedige groei. De trainingen vonden plaats in het, inmiddels gesloopte, gemeenschapshuis (patronaatsgebouw) van Nieuw Lotbroek waar voor aanvang, steeds weer opnieuw, eerst het speelveld moest worden uitgezet met krijt! In de eerste maanden van haar bestaan had de club het beslist niet gemakkelijk. Dit kwam voornamelijk omdat zij het predikaat "gemengd" voerde. Veertig jaar geleden keek men nog erg argwanend naar dergelijke verenigingen waarin zowel mannen als vrouwen, jongens en meisjes, gezamenlijk sport beoefenden. Menigeen herinnert zich de toenmalige pater-rector die het complete bestuur en alle dames van BC Victoria op het matje riep. Aanleiding was het feit dat de dames in rokjes speelden die tot enkele centimeters boven de knie reikten. Ondanks alle protesten moesten deze rokjes met spoed vervangen worden. De dames waren hierdoor genoodzaakt in hun normale kleding - enkelrokken - te spelen. Heden ten dage een ondenkbare situatie, in die tijd echter heel normaal.
Toen het gemeenschapshuis wegens een verbouwing moest worden verlaten was het, mede door dergelijke heersende normen en waarden, niet makkelijk om een andere speelzaal te vinden. Toch wist het bestuur het voortbestaan van de vereniging zeker te stellen met de ingebruikname van de pas opgeknapte gymzaal van de meisjesschool aan de Prins Hendrikstraat in Nieuw Lotbroek als nieuwe accommodatie. De vereniging kreeg hier eindelijk de beschikking over een écht speelveld.
BC Victoria sloot zich aan bij de Mijnstreekbond waarvan de heer Putters uit Heerlen de competitieleider en grote stimulator was. De vereniging nam met vier teams deel aan de competitie. Reeds in het oprichtingsjaar behaalden zowel Sjef Meertens als Jan Starmans in de 2e klasse een eerste plaats tijdens de individuele Mijnstreekkampioenschappen. Hiermee waren zij de eerste Victorianen die een prijs voor de vereniging in de wacht sleepten.
In 1960 werd BC Victoria lid van de Nederlandse Badminton Bond. De vereniging nam met drie teams deel aan de districtscompetitie, echter nog zonder opzienbarende resultaten. De "Victoria-cracks" uit de tijd bezochten alle toernooien die in Limburg werden georganiseerd, hetgeen overigens altijd in Venlo of omgeving was. De spelers reisden per bromfiets omdat een auto voor die tijd nog een te grote luxe was. Vaak kwam het hierdoor voor dat de spelers druipnat of halfbevroren in de toernooihal arriveerden.
BC Victoria was geen rijke vereniging. De leden kwamen in hoofdzaak uit grote arbeidersgezinnen. Veel Victoria-spelers hadden dan ook onvoldoende geld voor een dure badmintonuitrusting. Dit in tegenstelling tot de spelers van de meeste andere badmintonclubs. Toch dienden zij al spoedig rekening te houden met hun tegenstanders uit Hoensbroek!
In 1963 leverde BC Victoria de eerste A- en B-speler af, hetgeen een duidelijke aanwijzing was voor de snelle kwalitatieve vooruitgang van het badmintonspel binnen de club. Deze vooruitgang werd een jaar later eens te meer benadrukt toen Sjef Meertens werd opgenomen in de nationale seniorenselectie en Lei Hanssen in de nationale jeugdselectie

Periode 1966-1969
Deze periode kende veel sportieve hoogtepunten waarbij door leden van BC Victoria een veelvoud aan ereprijzen werd weggehaald op toernooien en kampioenschappen. Ad Loog werd in 1966 3-voudig Nederlands jeugdkampioen.
In het seizoen 1966/1967 maakten 3 spelers deel uit van de nationale jeugdselectie te weten; Lei Hanssen, Ger Smits en Ad Loog. Zij namen daarnaast ook deel aan vele internationale toernooien en teamwedstrijden in onder andere Engeland en Zweden.
In het seizoen 1967/1968 stond Lei Hanssen 9e op de Nederlandse seniorenranglijst herenenkel. Tien jaar na oprichting -in 1968- kwam BC Victoria voor het eerst uit in de hoogste afdeling van de Nederlandse badmintoncompetitie de hoofdklasse (de huidige Topliga).

Periode 1970-1972
In deze periode voltrok zich binnen de club een stormachtige ontwikkeling. Na een periode van kwalitatieve verbetering in de zestiger jaren kwam nu een periode van kwantitatieve verbetering. Dit was met name mogelijk door de verhuizing vanuit de kleine gymzaal (het zogenaamde "kippenhok") van de meisjesschool aan de Prins Hendrikstraat naar de sportzaal Apollo bij zwembad Terveurdt (anno 1999: Otterveurdt).
De club kreeg hier de beschikking over 4 speelvelden. Dit leidde er mede toe dat een zogenaamde liefhebbersgroep ontstond, de huidige recreatiegroep. Direct na oprichting van deze groep werd door BC Victoria bij het District Limburg van de NBB een voorstel gedaan tot invoering van een aparte competitie voor deze groep. Dit voorstel kreeg de instemming van het districtsbestuur.
Een jaar na ingebruikname van de Apollo-zaal kreeg de club de beschikking over sporthal " de Deyl" als hoofdaccommodatie. Met 7 speelvelden was deze sporthal een, zeker voor die tijd, volwaardige accommodatie. De nieuwe huisvesting maakte het mogelijk de reeds langere tijd gewenste uitbreiding van de trainingsfaciliteiten te realiseren en ook het aantal competitiespelende teams uit te breiden. Daarnaast bood de nieuwe hal de mogelijkheid om ook Nationaal en Internationaal aan de weg te timmeren door het organiseren van toernooien. Mede hierdoor werden ook de contacten met de buitenlandse clubs verder versterkt.
Ondanks de sterke toename van het ledenaantal, bleef mede dankzij de inspanningen van het op vrijwillige basis opererende trainerscorp, de kwaliteit binnen de club gehandhaafd. Ans Silvertand werd in 1971 Limburgs kampioene in het damesenkelspel in de A-klasse en André Wierts maakte deel uit van de nationale jeugdselectie.

Periode 1973-1976
Kenmerkte de voorafgaande periode zich door de vele wisselingen op bestuurlijk vlak, eind 1973 kwam hieraan een einde met de komst van een nieuw bestuur. Dit bestuur koos voor een nieuwe aanpak binnen de verschillende taakvelden . Zo werd er een nieuwe start gemaakt met de jeugdopleiding. Om nieuwe jeugdleden te werven werd een chocolade-toernooi georganiseerd waarbij iedere deelnemer als beloning voor zijn of haar deelname minimaal een reep chocolade in ontvangst kon nemen. Onder andere Wiel Hanssen en Peter van Soest vonden zo hun weg naar BC Victoria. Beiden maakten niet lange tijd daarna deel uit van de nationale jeugdselectie en namen onder meer deel aan de Europese jeugdkampioenschappen.
Ook werd op initiatief van BC Victoria gestart met een scholieren-competitie voor spelers tot 15 jaar.  In 1975 werd een jeugdteam Limburgs kampioen. Vele nevenactiviteiten werden in deze periode georganiseerd zoals: fietstochten, Jantje Beton, carnaval (optocht, avonden), vader-moeder-zoon-dochtertoernooien, deelname aan de Oranje-sportdagen, competitie-afsluitingsavonden, echtparen-toernooien, 3-steden kampioenschappen (Heerlen, Hoensbroek en Brunssum), toto en lotto-activiteiten, papier-ophaalactie en kienavonden.
Annie Breuer en Ans Silvertand stonden -in het seizoen 1973/1974- vierde op de Nederlandse ranglijst voor het damesdubbel.
In 1974 werd, naast het ontplooien van feestactiviteiten in het kader van het 15-jarig bestaan, ook het aantal sportactiviteiten uitgebreid. Het Internationale Teamtoernooi werd grootser opgezet; voor de eerste keer namen Deense teams deel. Ook werd in april 1974 voor de eerste keer een nationaal toernooi georganiseerd voor spelers in de A, B en C klasse). Mede omdat de club jubileerde kreeg zij door het District de organisatie van de Limburgse jeugd- en seniorenkampioenschappen toegewezen.
Het 1e team werd in 1974 tweede in de nationale hoofdklasse (huidige TOP-liga), achter veelvuldig landskampioen Duinwijck uit Haarlem. De club had in deze periode ook weer twee nationale jeugdkampioenen in haar gelederen, in 1974 Pierre Swerts en in 1975 Jean Aldenhoven. In 1975 nam Pierre Swerts deel aan de Europese jeugdkampioenschappen in Denemarken en werd een jeugdteam van BC Victoria Limburgs kampioen.

Periode 1977-1980
De sportactiviteiten bereikten in deze periode een nóg hoger kwalitatief niveau. De Nederlandse Badminton Bond startte met het organiseren ranglijsttoernooien. De belangrijkheid en kwaliteit van deze toernooien voor de badmintonsport werd door de NBB onderstreept door het toekennen van de status Upgraded. Jaarlijks werden 5 à 6 van deze Upgraded-toernooien georganiseerd waarbij de NBB bepaalde welke clubs voor organisatie in aanmerking kwamen. BC Victoria heeft sinds de start van deze toernooien steeds het volste vertrouwen van de NBB gehad. Door de jaren heen heeft de vereniging de beide aan haar toegekende toernooien (Internationaal Satellite Masters Toernooi en Internationaal Jeugd Toernooi) weten uit te bouwen tot evenementen van internationale allure. Absolute hoogtepunten hierbij waren de deelname van Europese en wereldkampioenen in 1980, gepaard gaande met een TV-uitzending van Studio Sport en de deelname in 1986 van wereldkampioen Morten Frost. Daarnaast vond er verdere uitbreiding plaats van organisatie van nationale en individuele toernooien (jeugd-recreatie). In 1979 werd gestart met de organisatie van aparte toernooien voor alle categorieën.
Het Internationale A-toernooi vond in dit jaar voor de 5e keer plaats. Het aantal competitiespelende teams werd in deze periode flink uitgebreid tot 14 teams. Het vlaggeschip van de club, het 1e team, maakte een wisselvallige periode door, gekenmerkt door een van jaar tot jaar wisselend verblijf in de hoofdklasse en overgangsklasse.
Pierre Swerts was selectiespeler en stond in 1977 op de Nederlandse ranglijst, in 1979 werd hij nationaal universitair kampioen. Ans Silvertand werd in 1977 voor de 3e keer Limburgs kampioen in het damesenkel. In 1978 stootten 2 jeugdspelers door tot de nationale jeugdselectie, Peter van Soest en Wiel Hanssen. Beiden namen in april 1979 deel aan de Europese jeugdkampioenschappen in West-Duitsland.
Naast deze successen vertoonde ook de groei van de club een sterk stijgende lijn met name door de uitbreiding van de recreatiegroep en de jeugdgroep. Apart hoogtepunt in deze periode vormden de festiviteiten rondom het 20-jarig bestaan van BC Victoria in combinatie met de organisatie van het 10e Internationaal Teamtoernooi. Een aparte receptie met feestavond en een kienavond maakten deel uit van deze festiviteiten en er werden bovendien speciale T-shirts ontworpen. In december 1979 werden tijdens een speciale feestvergadering een aantal personen onderscheiden met, voor het eerst, een gouden of een zilveren clubspeld. Dit waren (een gouden speld): Annie Breuer, Lei Hanssen, Giel Biesmans, Zef Meertens, Jan Starmans en Col Hanssen; (een zilveren speld): André Wierts, Ger Smits, Jean Aldenhoven, Pierre Swerts, Ans Silvertand en Franz-Josef Breuer.

Periode 1981-1983
In het seizoen 1980/81 kwam het eerste team voor het 10e jaar uit in de hoofdklasse (huidige eredivisie). In het seizoen 1981/82 kwam het 1e team voor het laatst in deze periode in de hoofdklasse uit. Voornaamste oorzaak van deze - zo zou later blijken- tijdelijke terugval was de sterke verjonging van het 1e team, met als gevolg een gemis aan ervaring.
Kenmerkend voor deze periode was verder, de start -in 1981- met verdere uitbouw van de organisatiestructuur binnen de club. Hieruit voortvloeiend ontstonden onder andere: een jeugdcommissie, een nieuwe redactie van het clubblad Berita, een competitie-werkgroep en een vaste medewerkersgroep voor de organisatie van de toernooien. Er werd gewerkt aan de voorzetting van de opbouw van jeugd-, top- en senioren­spelers (voor het eerst ontstond een juniorengroep voor 18 t/m 23-jarigen). De groep jeugdtrainers werd in deze periode groter. De recreatiegroep werd uitgebreid en ook was er een toename van de clubinterne activiteiten.
In 1982 en 1983 werd gepoogd een nieuwe toernooivorm in te voeren, nl. een juniorentoernooi voor 18 t/m 23-jarigen. Dit toernooi moest in de plaats komen van het reeds jaren door de club georganiseerde B- en C-toernooi. Het bleef echter bij een poging vanwege de geringe respons.
Wiel Hanssen werd in 1981 3-voudig nationaal jeugdkampioen en nam dat jaar deel aan de Europese jeugdkampioenschappen in Schotland. Pierre Swerts en Marga Notermans werden in april 1981 Limburgs kampioen in resp. het herenenkel en damesenkel; Ans Silvertand werd in 1982 Limburgs kampioen in het damesenkel.
Op voorstel van BC Victoria werd in 1981/82 een jeugdcompetitie ingevoerd voor de leeftijdsgroepen tot 14, 16 en 18 jaar. In het seizoen 1982/83 verdedigde Annie Breuer voor het 20e jaar de kleuren van het 1e team van BC Victoria in de competitie.
Tijdens de Limburgse seniorenkampioenschappen in 1983 haalden leden van BC Victoria alle vijf de titels, te weten Wiel Hanssen HE, HD (met Peter van Soest) en GD (met Annie Breuer), Ans Silvertand DE en DD (met Annie Breuer). Ook de Limburgse jeugd-kampioenschappen werden geregeerd door spelers van BC Victoria. Tijdens de nationale veteranenkampioenschappen behaalde Annie Breuer in zowel 1982 als 1983 de titels in het DE en GD.
Nicole van der Jagt behoorde in 1982/83 tot de nationale jeugdselectie in de leeftijdsgroep tot 14 en tot 16 jaar. Verder nam Nicole deel aan internationale toernooien in Schotland, Duitsland en België. In 1983 nam een jeugdteam deel aan de districtskampioenschappen, alsmede aan de nationale finale voor districtsteams.
In 1983 waren Franz-Josef Breuer en Ger Smits respectievelijk als sportcoördinator en jeugdleider 10 jaar actief binnen de club.

Periode 1984-1988
Het jaar 1984 werd bijzonder opgefleurd door de festiviteiten in het kader van het 25-jarig jubileum van de club. Gedurende 2 feestweken werden diverse evenementen georganiseerd, zoals het oud-leden/ledentoernooi met aansluitend een feestelijke receptie en grote Beierse avond. Een apart hoogtepunt was de "badminton gala-avond" met Europese en wereldkampioenen. Daarnaast werd op initiatief van BC Victoria voor het eerst een toernooi om de Limburg Cup georganiseerd. BC Victoria was hiervan ook de eerste winnaar.
De algemene clubactiviteiten stonden in deze periode sterk in het teken van het "hallenplan". Vanaf november 1983 tot 1987 werd door bestuursleden geprobeerd dit bijzondere project te realiseren. Helaas haakte de partner, textielhandelaar Hendriks, op het laatste moment af. Het streven blijft er toch op gericht een eigen sporthal te realiseren. De clubinterne werkstructuur (commissies, werkgroepen) kende in deze periode de bijna gebruikelijke ups en downs. Dankzij het werk van vele vrijwilligers kon toch gewaarborgd worden dat de club zich niet alleen sportief gezien staande kon houden maar zich ook verder ontwikkelde.
Zo grossierde BC Victoria ieder jaar in Limburgse titels bij de jeugd- en seniorenkampioenschappen en bij de nieuw ingevoerde kampioenschappen voor junioren tot 23 jaar resp. 21 jaar. Ook werden weer diverse nationale titels veroverd. Nicole van der Jagt werd in 1984 nationaal jeugdkampioen in het DE en DD bij de jeugd tot 14 jaar. Annie Breuer prolongeerde haar kampioenstitel bij de veteranen: nationaal kampioene DE en DD in 1984; nationaal kampioene DD in 1986. In 1988 voegde zich hierbij Ans Silvertand, als nationaal kampioene GD. Bijzonder verheugd was de club met de verovering van de nationale titel voor districtsteams in 1987 door Roger Damoiseaux, Maurice Breuer, Patrick Ash, Guido van Lieshout, Bianca Hermens, Anouk van Lieshout, Nicole Bus en Renate Nolten.
Tijdens de diverse competitie-seizoenen werd, naast het bereiken van talrijke kampioenschappen van jeugdteams in Limburg, alles in het werk gesteld om het 1e team weer in de hoofdklasse terug te brengen. In het seizoen 1985/86 was het dan zo ver. Door het kampioenschap in de overgangsklasse, dwong BC Victoria promotie af naar de hoofdklasse. Deze bijzondere prestatie, gerealiseerd met uitsluitend spelers uit de eigen club vond ook erkenning bij anderen. Zo werd de ploeg als kandidaat voor de verkiezing van "Sportploeg van het jaar 1986" uitverkoren. Door voortdurend hard te werken, konden de spelers het klassebehoud, zij het door het spelen van beslissings/degradatiewedstrijden, zeker stellen. In het seizoen 1989/90 speelde BC Victoria voor de 14e keer in de hoogste afdeling van de Nederlandse badminton competitie.
Naast de competitie was er ook sprake van een zeer positieve ontwikkeling op toernooigebied. De nieuwe generatie jeugdspelers waren hiervoor hoofdverantwoordelijk. Bovendien was er sprake van een toename van deelname aan buitenlandse evenementen in onder andere Engeland, Frankrijk, Duitsland en België. Versterking van de internationale contacten vond natuurlijk ook plaats via de eigen toernooien. We kunnen er trots op zijn, dat wij ieder jaar onze toernooien (Internationaal Upgraded A-toernooi, Internationaal Upgraded jeugdtoernooi, Internationaal A-Teamtoernooi, Internationaal Jeugdteam­toernooi, Internationaal B- en C- toernooi en de Limburg Cup) zowel kwantitatief, als kwalitatief konden verbeteren. Een bijzondere ervaring was de deelname van clubs uit Polen (1985) en Bulgarije (1986) aan ons Internationaal A-Teamtoernooi en de deelname van Morten Frost, de nummer 1 van de wereld, aan het Internationaal Upgraded A-toernooi in 1986. Daar tegenover stonden de gestaakte activiteiten om een volwaardig recreatie-, veteranen- of juniorentoernooi tot 21 jaar te realiseren.
Met betrekking tot  het zo belangrijke trainingswerk is het belangrijk te vermelden dat, dit in het algemeen goed werd verzorgd. Het principe " werven en opleiden van eigen mensen voor dit werk" kon, uitgezonderd de wat moeilijkere perioden, worden gecontinueerd en verder ontwikkeld. Toch blijft het belangrijk dat wij ook voor de toekomst weer vrijwilligers vinden voor dit werk. Een zeer goede verbetering en aanvulling was en is nog steeds de jaarlijkse trainingsstage voor onze topspelers (jeugd en senioren) en jeugdtrainers onder leiding van de Engelse toptrainer Trevor Leahy. Deze stage werd in 1986 voor het eerst in Engeland gehouden en aangeboden aan het 1e  team ter gelegenheid van het behaalde kampioenschap en de promotie naar de hoofdklasse.
Op bestuurlijk niveau waren er diverse veranderingen; Jacques Starreveld loste Ger Smits, als jeugdleider, af. Ger vervulde deze functie 13 jaar. Jacques Starreveld, op zijn beurt, werd in 1989 opgevolgd door Rob Jacobs. Gijs van Esschoten gaf in september 1988 de voorzittershamer, na 5 jaar voorzitterschap, terug.
Op grond van prestaties/verdiensten werden de volgende leden met een clubspeld, in zilver, onderscheiden: Huub Pluijmen in 1984, Marga Notermans in 1985, Robert Ploeger in 1985, Hans Tubee in 1986, Jim Fredriksz in 1987 en Peter van Soest in 1987. Met de gouden speld werden onderscheiden in 1984: Ger Smits, Franz-Josef Breuer en Ans Silvertand.

Periode 1989-1994
Op bestuurlijk vlak waren er in deze periode permanent vacatures, waarbij vooral de functies van voorzitter, jeugdleider en seniorenleider gedurende langere tijd onbezet bleven. Twee zeer ervaren Victoria-bestuurders, Lei Hanssen (20 jaar) en Hub Pluijmen (18 jaar) beëindigden hun activiteiten.
Een positiever beeld is te schetsen over de prestatieve verrichtingen. Op competitiegebied bleef BC Victoria constant met veel teams deelnemen aan de bonds-, districts-, en jeugdcompetitie. Victoria's hoofdmacht wisselde onveranderd de bovenste regionen van de overgangsklasse af met de onderste regionen van de hoogste afdeling: degradatie in het seizoen 89/90; promotie in 92/93; degradatie in 93/94. De doelstelling om rond de eeuwwisseling aan de play-offs deel te nemen bleef echter onaangetast.
Diverse teams werden afgevaardigd naar vele teamtoernooien in binnen- en buitenland. Het accent van de sportieve contacten lag in Duitsland: Friesdorf, Witzhelden, Marl-Huls, Marsberg, Herxheim en Neukirchen-Vluyn. Een speciaal tintje had de uitnodiging van de voormalige Oostduitse stad Hoyerswerda om deel te nemen aan een groots opgezet Internationaal sportfestijn en verbroederingsfeest als reactie op de racistische gewelddadigheden in de toenmalige DDR. Het "andere" buitenland, de badmintonmekka's Denemarken en Engeland, werden minder frequent bezocht. De Engelse 'draad' werd met de paasdagen van 1994 weer opgepakt door deelname aan het teamtoernooi bij het Londense Coulsdon & Purley Badminton Club.
De individuele prestaties lieten een stevige continuïteit zien als gevolg van een structureel en consequent jeugd-topsportbeleid. Na 11 jaar kon Victoria in 1992 de vijfde nationale kampioen in de leeftijdsklasse onder 18 in de persoon van Ron Leunissen in de boeken bijschrijven. Als eerste Victoriaan maakte Ron Leunissen deel uit van de nationale senioren A-selectie. Andere hoogtepunten in zijn carrière vormden de jeugd-wereldkampioenschappen in Indonesië en de Internationale kampioenschappen van Oostenrijk en Frankrijk. Naast Ron Leunissen was het vooral Tom Loog die op nationaal niveau acteerde. Vanaf het seizoen 88/89 maakte hij deel uit van de nationale jeugd­selectie met als hoogtepunten de nationale titel in 1989 in de categorie onder 12 jaar en in 1991 de titels in het dubbel- en gemengddubbelspel onder 14 jaar. Als derde nationale jeugdtroef kwam de Kerkraadse Meta Knuth de club versterken, terwijl tijdens hun actieve Victoria-periode ook Mijnie de Graaf en Tom Regterschot de Nederlandse kleuren verdedigden. Veel speelsters en spelers maakten deel uit van de verschillende districtsselecties. Nieuw waren de prestaties die in deze periode in de veteranencategorie werden behaald. Op nationaal niveau sloegen Annie Breuer en Ans Silvertand een zestal titels bij elkaar. De individuele deelname aan nationale en internationale toernooien en de daarbij bereikte resultaten vertoonden een stijgende lijn.
De 'eigen' toernooien van BC Victoria werden zoals altijd voortreffelijk georganiseerd. Bij de voorbereidende werkzaamheden worstelden de organisatoren zoals vanouds met een structurele personele onderbezetting. Het Internationale Upgraded A-toernooi wist zich door zijn uitstraling en kwalitatieve bezetting een vaste plaats op de toernooikalender te verwerven. Door de commercialisering van de badmintonsport konden in deze periode geen absolute Europese toppers worden aangetrokken. Tweemaal werd het toernooi uitgebreid met landenwedstrijden en een trainingsstage. Vanaf de 13e editie van het Internationaal Jeugdtoernooi in 1989 kreeg dit toernooi de status "Upgraded" door de NBB toegewezen. Een zoveelste erkenning van de organisatiekracht van de club. Sindsdien staat het upgraded-karakter garant voor een kwalitatief zeer hoge internationale deelname. Ook in kwantitatieve zin zat de groei er goed in. Met een aantal deelnemers van rond de 300 werd het evenement vanaf 1990 in drie sporthallen afgewerkt. In 1994 werd het A-teamtoernooi, dat traditioneel tijdens de Pinksterdagen op de kalender staat, voor de 25e keer georganiseerd. De Limburg Cup werd uitgebreid met een gelijkluidende cup voor jeugdteams in drie leeftijdsgroepen. Voor de senioren werd gezocht naar een andere formule op Euregio-niveau: het grensgebied tussen Nederland, Duitsland en België. In 1991 werden de pogingen om het LCAT-B-C-toernooi voort te zetten gestaakt, merendeels vanwege de geringe interesse van Limburgse clubs.
Het trainingswerk dat aan de basis staat van alle prestatieve successen kende zoals gebruikelijk z'n ups en downs. Onderbezetting van de trainersgroep leidde tot noodgedwongen extra inzet van de nog beschikbare mankracht, hetgeen resulteerde in het gelijktijdig begeleiden van meerdere groepen. Het gevolg hiervan was een kwalitatieve vermindering van het trainingswerk. Om e.e.a. in de toekomst te voorkomen werd door het bestuur besloten alles in het werk te stellen om het trainerskorps op peil te houden. Een gevolg hiervan zou kunnen zijn dat het ideële uitgangspunt om enkel met onbezoldigde vrijwilligers te werken zou moeten worden bijgesteld. Als vast trainingsbolwerk werd Jim Fredriksz in 1993 gehuldigd voor het feit dat hij reeds 12,5 jaar de jeugd onder zijn hoede had.
Het PR-beleid leidde vooral in het laatste seizoen tot goede resultaten, zowel wat betreft de schrijvende pers, radio Limburg, alsook de nieuwe initiatieven: de informatiefolder voor de bezoekers van de thuiswedstrijden van Victoria 1 en het persbulletin voor de landelijke pers. Met betrekking tot de thuiswedstrijden van Victoria 1 leidden deze activiteiten tot een uitzonderlijke publieke belangstelling en een gezellige sfeer. Uniek was de start van het verzorgen van demonstratietrainingen bij clubs in de regio door de selectiespelers van Victoria 1 en 2. Deze PR-activiteit werd niet alleen bewust ingezet ter verbetering van de naambekendheid van BC Victoria maar zeker ook om de regionale wervingskracht te vergroten. Continuïteit en verdere uitbouw was/is van groot belang.

Periode 1994-1999
Deze periode werd gekenmerkt door vele veranderingen binnen c.q. van de club. De basis voor een nieuw tijdperk was en is het in 1993 opgestelde beleidsplan Victoria 2000. Naast ingrijpende veranderingen op sporttechnisch gebied werden ook de nodige stappen ter verbetering van de randvoorwaarden gezet. Daarbij konden problemen betreffende de ledenontwikkeling en het aantrekken van nieuw kader niet optimaal worden opgelost. Op het bestuurlijke nivo vonden te veel wisselingen plaats; er ontstonden teveel vacatures te gelijkertijd. De aanhoudende slechte trainingstijden voor onze recreatieleden hebben na jaren van stabiliteit tot een groot verloop van leden geleid. Zelfs de aansluiting van ESPE Heerlen per 1 juli 1997 heeft maar tijdelijk voor deze groep een aanwas betekent.
Ondanks bepaalde beperkingen werden op sportief nivo uitstekende resultaten behaald en vele nieuwe impulsen afgegeven. Zo krijgt het trainingswerk een facelift. Naast structurele en conceptionele veranderingen zijn Huub Franssen in augustus 1996 als tweede toptrainer en George Nieuwenboom in 1997 ter verbetering van de zogenaamde selectietrainingen voor de talentvolle jeugd in de leeftijdsklassen tot 11, 13 en 15 jaar aangetrokken. In samenwerking met onze jeugdtrainers werden regelmatig nieuwe acties (weer) op touw gezet: in 1994 het Peetoom/Peettante-systeem, in 1996 het Deeldiploma, in 1997 het cursussysteem en het project Victoriaantjes. Naast de jaarlijkse trainingsweek ter voorbereiding op de competitie vond sinds jaren in oktober 1998 weer een trainingsweek in Denemarken plaats.
Als teken van dank en erkenning kreeg Franz-Josef Breuer in 1996 ter ere van zijn  25-jarig trainersschap een receptie aangeboden. Vele leden, oud-leden, ouders, vrienden en clubs waren op deze bijzondere avond present.
De verschillende ontwikkelingen in het toernooi-circuit vroegen van Victoria de nodige veranderingen en aanpassingen. Zo werden de toernooien om de Limburg Cup en het Internationaal Jeugdteamtoernooi wegens te weinig belangstelling opgeheven. In plaats daarvan kwamen 3 nieuwe toernooien: in 1994 het Nationaal EenDagsJeugdteamtoernooi U11/13/15, in 1997 het Junior/Master-toernooi (voorheen het LCJT-toernooi) en in 1998 het U11-Springplank-toernooi. Het oudste en traditionele toernooi, het internationaal A-Teamtoernooi tijdens het Pinksterweekeinde, kende in de laatste jaren de nodige problemen. De belangstelling liep hard terug. Nieuwe deelnemers zijn moeilijker te vinden, waardoor de toekomst van het toernooi onzeker is. Ook het grote internationale A-Toernooi kent in de laatste jaren als het huidige Satellite/Masters-toernooi de nodige problemen. Door de veranderingen in de internationale kalender is het steeds moeilijker topspelers uit de diverse Europese landen aan te trekken. Het pronkstuk van het Victoria-toernooicircuit is in de jaren negentig het Internationaal Jeugd Projekttoelage-toernooi met zo'n 400 deelnemers uit alle toplanden van Europa.
De resultaten van de talrijke competitieteams (tussen de 11 en 15 per seizoen) waren zeer verheugend, in het bijzonder bij de jeugdteams. Het eerste team kwam in die periode eenmaal in de hoogste afdeling uit, de Eredivisie (1995/1996).  In alle andere jaren eindigden wij in de kop van de Overgangsdivisie (kampioen of tweede). De afgedwongen promotiewedstrijden werden jammer genoeg altijd verloren. In 1997 werd voor het eerst de reünie '30 jaar Victoria 1' voor de spelers die ooit in het eerste team voor Victoria uitkwamen, gehouden.
Ter realisering van het nieuwe beleidsplan Victoria 2000 was het noodzakelijk op sponsorgebied nieuwe impulsen te geven. De in 1993 opgerichte werkgroep sponsoring ontplooide verschillende activiteiten. Zo werden in 1996 en 1997 voor het eerst badmintontoernooien voor bedrijven (managers en medewerkers) georganiseerd. De belangrijkste stappen waren echter gezet met de oprichting van de stichting Victoria 2000 in maart 1998 en het winnen van een en nadien twee naamsponsors, die vervolgens in 1998 tot het hoofdsponsorschap leidde. Een uitstekende en iets andere aanvulling was het werk van de in 1993 opgerichte Supporters & Donateursclub Victoria 2000. Het belangrijke donatiewerk werd door  middel van verschillende acties, de Braderiestand en Familiedag gestalte gegeven. Zo werd ook een bijdrage geleverd in het onderhouden van contacten met leden, oud-leden, ouders, vrienden, sponsoren en donateurs.
Bij al die oude en nieuwe werkzaamheden bleven de sportieve resultaten ook niet achter. Op vele nationale en internationale toernooien werden prijzen en kampioenschappen in de wacht gesleept. Bijzondere resultaten waren:
A. Breuer, kampioen DE, Nationale Veteranenkampioenschappen 1994
M. Knuth, kampioen DD, Nationale Jeugdkampioenschappen U18 1996
R. Nolten / M. Knuth, halve finale DD, Nationale Seniorenkampioenschappen 1998 en 1999
L. Cuppen, deelname Europese kampioenschappen 1999
C. Glebbeek, kampioen DD, nationale Masters 1999
Daarnaast werden op basis van het nieuwe beleidsplan ook nog verschillende sportieve en algemene initiatieven ondernomen: meisjes-project,  oprichting van de talententeams, aanschaf en verkoop van de speciale Victoria-pins, de open familiedag als seizoensafsluiting, het jaarlijkse medewerkersfeest, een werkgroep recreatieleden, de aanschaf van een nieuwe verenigingsspeld, oprichting van het coachproject, de uitbouw van het project Rabobank-schoolbadminton, opstellen nieuwe statuten, het jeugd-/seniorenweekend, het opstarten van een nieuw clubblad (tijdelijk), de invoering van Talent- en Stertrophy als aanmoedigingsprijzen.
Een hele belangrijke verandering in 1999 mag niet vergeten worden, namelijk het sluiten en afbreken van sporthal de Deyl, die sinds 1971 ons thuishonk was. In de zomer van 1999 namen wij onze intrek in de nieuwe sporthal 'In de Biessen' met 12 banen. We zijn inmiddels aan de nieuwe hal gewend; of het een 'liefde' wordt als bij de Deyl, zal de tijd ons leren.

Periode 1999-2004
Het vlaggenschip van de club, Victoria 1, beleefde in die jaren een rumoerige periode. Meerdere jaren achter elkaar bleef het 1e team voor de hoogste afdeling behouden maar de vraag was tegen welke prijs. Financieel gesteund door de toenmalige hoofdsponsor Artikona (1999-2002) werd de in 1999 ingezette lijn: aantrekken van Nederlandse en buitenlandse toppers ter versterking van het team voortgezet. Na de eerste zeer overwogen stappen gingen de zaken plotseling in een sneltreinvaart met het doel om op korte termijn mee te doen voor het Nederlands kampioenschap. Het dichtst erbij waren wij in het seizoen 2000/2001 toen wij op het nippertje de play off wedstrijden om het kampioenschap misten. Dit team bestond uit louter aangetrokken spelers, een formule die niet Victoriaans was. Ondanks alle leuke sportieve belevenissen deed het de club in z'n geheel niet goed. Na afsluiting van het competitieseizoen 2001/2002 besloot het toenmalig bestuur de ingeslagen koers weer drastisch te veranderen. Terug naar de roots van Victoria was de leidraad. Het 1e team werd voor het eerst in de geschiedenis van de club vrijwillig uit de hoogste afdeling teruggetrokken en er werd met spelers uit eigen kweek een nieuw eerste team gevormd. De basis voor deze maatregel  en voor vele andere impulsen, vormde het nieuwe beleidsplan 2003-2007.
Het trainingswerk werd doorgelicht en het werd nieuw opgezet. Nieuwe jeugdtrainers en trainingsmedewerkers werden gevonden en opgeleid, een jeugdcommissie (2002-2004) ging zich intensiever met de begeleiding van de jeugd bezighouden en het sponsorwerk kreeg door de Stichting Victoria 2000 weer een nieuw impuls door de actie "Kei voor een Kei".
In 2000 werd voor het eerst het Open Limburgs Bedrijventoernooi georganiseerd en het bedrijf IBC Business Consulting werd als sponsor in 2003 (in eerste instantie als shirtsponsor) geworven.
Helaas waren er ook tegenslagen, zoals het stoppen van het toenmalige bestuur van de stichting in het begin van 2002, na een mislukte sponsoractie, de Soulavond. Ook stagneerde in de jaren na 2000 de ledenontwikkeling. Het doel om te groeien naar 200 leden werd bij lange na niet gehaald. Rond de 160 leden bleven we steken. Slechte speeltijden voor onze recreatiegroep was daaraan mede debet. Daarnaast slaagden wij er met een badmintonproject Heerlerheide niet in om in de sporthal De Varenbeuk badmintongroepen als opvolgers van het vroegere HBC 57 van de grond te krijgen.
Het bestuurlijk kader kende ook een moeilijke fase. Slechts een (zeer) kleine groep bleef de club leiden en besturen. Nieuwe bestuursleden, nieuw kader was niet te vinden. Ondanks deze beperking werden ook in deze periode weer vele prijzen en kampioenschappen door teams en spelers behaald. Het eigen toernooicircuit kende ook veel ups en downs. Stralend middelpunt was het Europees bekende en erkende internationaal jeugdtoernooi dat elk jaar eind december plaatsvindt. Problemen deden zich vooral bij het organiseren van het traditionele en oudste toernooi van BC Victoria, namelijk het seniorenteamtoernooi voor. Daarvan moesten wij elke editie wegens te weinig belangstelling afzeggen. Nieuw was het in 2003  gestarte Limburgs jeugdranglijsttoernooi voor de leeftijdsgroepen U11, U13, U15 en U17.
Niet vergeten mag worden dat wij in 2000 door het initiatief van Maurice Herben een eigen website gekregen hebben.

Periode 2004-2009
Deze periode is gekenmerkt door veel veranderingen en nieuwe initiatieven.
Het eerste team keerde na een fase (4 jaar) van consolidering en opbouw in het seizoen 2006/2007 weer terug in de hoogste badmintonafdeling van de NBB. Met het bewust aantrekken van jonge talenten uit de regio en uit de eigen gelederen werd met de oude spelerskern een team met perspectief samengesteld. Zo was het mogelijk na de degradatie in 2006/2007 in 2008/2009 als ongeslagen kampioen van de 1e divisie in 2007/2008 naar de Eredivisie terug te keren. De andere teams beleefden een enorm verjongingsproces, dat niet altijd met successen gepaard gingen.
Op het trainingsgebied vonden deels niet verwachte en geplande veranderingen plaats. Na het seizoen 2005/2006 stopte Huub Franssen nadat hij 9 jaar als toptrainer bij Victoria succesvol actief te zijn geweest. Na een tussenjaar met Ronny van Zele als trainer van de B-groep (2006-2007), konden wij de jonge trainer Guy Dassen als opvolger aantrekken. Nog ingrijpender was toch de verandering bij het hoofdtrainerschap. Na 35 jaar stopte per 1.5.2006 Franz-Josef Breuer met zijn werk als hoofdtrainer. Hij ontving op het medewerkersfeest op 30.3.2007 voor zijn verdiensten voor het badminton van de burgemeester van de gemeente Heerlen een Koninklijke onderscheiding. Hij blijft vanuit het bestuur de eindverantwoordelijke voor de sporttechnische vragen van Victoria. Zijn zoon Maurice Breuer nam in mei 2006 zijn functie als hoofdtrainer over.
Verbonden met die personele en functiebetrekkende verandering werden een aantal nieuwe impulsen voor het trainingswerk mogelijk. De selectietrainingen werden nieuw opgezet, het idee "badminton overdag" werd in 2007 eindelijk gerealiseerd en een nieuwe en jonge groep van jeugdtrainers werd in 2008 gevormd en opgeleid. Het belangrijkste initiatief was toch de lang geplande inrichting van het Top Badminton Centrum Limburg. Van januari 2008 trainen wekelijks onder leiding van Heinz Kelzenberg (Duitse toptrainer en docent) en Maurice Breuer 2 talent/topspelers groepen. Deelnemers zijn spelers van Victoria en van andere clubs uit de regio. Het gaat om opleiding van talenten en topspelers in aanvulling van de activiteiten van De club op dit gebied. De normale groepstrainingen bij de club ontvingen ook een nieuwe facelift en werden door gerichte initiatieven, zoals het deeldiploma en de verschillende clubtrainingsavonden nog eens extra onder de aandacht gebracht.
De ledenontwikkeling stagneerde, hoewel het binnenstromen van kinderen en jeugdspelers niet afnam. De situatie rond de recreatiegroep kon helaas niet verbeterd worden. De speeltijden zijn gewoon niet aantrekkelijk en de gemeente biedt sinds jaren geen oplossing aan. Hoopvol heeft zicht de bezetting van het bestuur ontwikkeld. Na het verlies van langgediende steunpilaren konden wij het bestuur vanaf de ALV in maart 2008 weer completeren. Geholpen heeft daarbij zeker ook de nieuwe werkwijze en de opstelling van de taken.
Een steun ontving het bestuur en de club ook weer in deze periode door de Supporters- en Donateursclub Victoria 2000. De verschillende financiële acties, de lottocompetitie en de organisatie van de braderiestand en de jaarlijks open familiedag zijn uit het clubleven niet meer weg te denken. Daartegenover staat de moeizame ontwikkeling van het sponsorwerk. Door de ontbrekende vrouw- en mankracht konden vele ideeën niet omgezet worden. Als bijzonder waardevol heeft zich de ondersteuning van IBC Business Consulting voor het Topsportgebeuren en de talentontwikkeling uitgewezen. Daarnaast zijn wij dankbaar voor de continuering en de verdere uitbouw van de sponsoring door Carlton. Niet te vergeten te melden is de sponsoring van Kembit en de ondersteuning van vele middenstanders en kleinere bedrijven uit Hoensbroek.
Bij deze topsport club horen ook traditioneel de vele algemene en sociale activiteiten zoals het kinder/jeugdkamp, het sinterklaasfeest, het jaarlijkse medewerkersfeest, het verkleed badmintonnen, de actie "ouders graag gezien", de interne competities en toernooien (o.a. voor de recreatiegroep). Door vele kleine werkgroepen werden deze activiteiten in de laatste jaren weer nieuw leven ingeblazen. Belangrijk bij alle activiteiten is een rode leidraad voor het clubgebeuren te herkennen. Daarbij was in het verleden het beleidsplan Victoria 2000 een belangrijk hulpmiddel. In 2008 hebben wij weer een actualisering en voortschrijding voor de jaren 2008-2012 voorgenomen.
Afsluiten doen wij dit bericht over de periode 2004-2009 met 2 unieke vermeldingen: Bij het jeugdranglijsttoernooi in maart 2009 kreeg onze jonge topspeelster Thamar Peters door onze sponsor IBC een eigen website ter ondersteuning aangeboden. En in de competitie 2008/2009 beleefde het 1e team weer een nieuwe mijlpaal, Denise Hall kwam voor het eerst in het 1e team uit. Zij was daarmee de jongste badmintonster (13 jaar) die ooit in een Eredivisieteam in Nederland is uitgekomen.

Periode 2009 – 2014  & Periode 2015 – 2020 
een geschiedenisverslag over de laatste 2 perioden
wordt actueel samengesteld met de opstelling van de jubileumschrift  “60 jaar – BC Victoria”.